Özlemek Kar Kaldı Yollara Düşen Gözlerim

Hasretinle düşlerim barışık yaşarken
gönlüm derbeder sensizliğinle koşarım
seni düşürüm
yüreğimin en güzel yerinde
ölür canlanırım yokluğun damarında

gözlerime kuruyan yaşlardan
sessizce
içim hep seni közlüyor gönüle vuran sesinle
aç pencereyi uçan kuşlar dönecek
yüreğimin sularına
bir tas su içecek
penceresi kapalı bir gönül sarayında

sensiz olmuyor
özlemle başlayan gülüşlerin düşüme kaldıkça
sesinle gözün arasında
takıldım baktım gözlerının her damlası yüreğime saplandı
her seferine kuşan dost bağlarım

bakınca
son olsun tekliğinle durulan hasretim
şimdi her anın bana hasret kokuyor
gözüm yaşım düşerse yollara
gel sabıra son umut biçtiğin gönüle düşen gözyaşlarım

yüreğin tahtına
gözlerimle yüzün hasretime doğarsa
umuda bir bakış sevdan kalsın
sol kalbin üzerine yemin b/içtim
sana bakan yolların sevgiye koşan yüreğimde çimlensin

bir ömüre dayan yolların izleri hatıralarda çimlensin
yüreğin al al kuşansın yürek sularıma
sevdamın kaderi bülbüle dönen dilin lal olsun gözüm
sözüm yağmuru yağsın aleviyle yürek soğutsun

lal yüreğim gözüne kanarım
seni her yerde aradım bulduğum an
dost bekleyen sabıra doldum
yanan gönüle ç/alan neşemsin
ararım seni gözümde sonrası gülüşüne dolarım

özlemek varken Dilan seni sevmekten ötesi
denizine düşen gözlerim hasretin kollarına
düş sardığında uyanırım sabahın ayaz vaktinde seni özlemekte var

yollarına düşer göz nurum hasretine koyulursa
gel gezelim dünya kimseye kalmaz bil
yüreğin atarsa cesaretinle sevdam düşer yarına
gelir bir gün çağlayan sularınla çoşarsın
gül yüzlü baharım can dostum sırlara gömüle sevda misali

şimdi özledim
yollar kar boran yağıyor düşlerimle perişan
seni seven diyarlara mesken kuran yüreğim
özlemek kar kaldı yollara düşen gözlerim

17*11*13*Karataş*