Özlemenin Gece Vardiyası

Özlemin yuva kurmuş sanki dudaklarıma
Söylediğim her sözcük
Adının tülbentinden
İncecik süzülüyor.

Yüzündür niyetine seyrine durduğum ay
Girince bir buluta
Anlamını yitiren
Gözlerim üzülüyor.

Yüzünün hayalini keskin bir bıçak gibi
Değdirince tenine
Şu karanlık gecenin
Derisi yüzülüyor.

Az uyuyorum artık seni düşünmek için
Ama yorulmuyorum
Benim değil dünyanın
Dengesi bozuluyor.

Geceyle gündüz gibi uzak olsak ne yazar
Işığın bende düğüm
karanlığım seninle
İpinden çözülüyor.