Özlemin Ey Yar

Uzun
soğuk bir Kış oldu sensiz
Renklerin
Siyaha Döndüğü
Resimlerin
İçinde buldum kendimi

Kalbimin müziğinin
Çarptığını Duyamıyordum
Notaları sende
Özlemin köretti
Gözlerine dalan gözlerimi

Gökyüzüm kızıllığı oynuyor
Güneşimin hiç doğmadığı
Geceminse aydınlanmadığı
Deliliğin derinliklerine
Düşüyordu bedenim
Acı içinde

Gemiler
Bensiz gidiyor artık
Hayalleri uzak limanlara
Martılar can atıyor
Yakamozlar yüzünü andırıyor
Dalgaların yarattığı
Oyunlar içinde

Denize doğru yanaşıyorum
Sudaki yansımam sen
Konuşup seninle
Sarılıyorum sıkı sıkı
Belki bahara döner
Mevsimlerim diye