Özlenen Dünya

Bakın şu kainata, çeşit çeşit insanlar,
Her biri ayrı güzel, farklı farklı lisanlar...

Ne diline, ne dine, ne de ırka bakılsın,
Renkli kelebek gibi herkes özgür takılsın...

Küslükleri kaldırıp, yürekten barışalım,
Sevgi tohumlarını, ekmede yarışalım...

Gözlerini kapayıp, herkes bir dilek tutsun,
İyilikleri yad edip, kötülüğü unutsun...

Sevgi, ilahi miras, her fert payından alsın,
Kıskanmadan bölelim, paylaştıkça çoğalsın...

Dünya kalmadı madem, Habil'e ve Kabil'e,
Tek can incitmeyelim, sonunu bile bile...

Ağlayan bir can görsek, gözyaşını silelim,
Şefkat ve muhabbetle, gönüller güldürelim...

Uyanalım her sabah, bir çocuk neş'esiyle,
Uykular bölünmesin, savaş endişesiyle...

Herkes gönül evinde, baki huzuru bulsun,
Bir dünya kuralım ki, gül gülistanlık olsun...

Sevmek ve de sevilmek olsun bütün işimiz,
O sonsuzluk yurduna, hoş olsun gidişimiz...