Özlenen Özletensin
Dertlerine dermen olur sanma
Hayat ki özletir;
Aslında kendisidir özlenen
Koptuğu zaman bütün bağların
Sönmüş ateşinin külleriyle közlenen
Eski çürümüş ağların
Şimdi çırpın dur
Üç kuruş ekmek parası için
Elini öptün ağaların
Ah sen ki sen;
Özlenendin, özletendin
Başrollerini oynar oldun şimdi
Minik ellerin ettiği duaların
Aç bak pencerini ufaklık
Diktiğin menekşeler tutmuş saksında
Esiri ol şimdi o eşsiz kokuların
Ama dikkat et üşümeyesin sakın
Bahar ayı kurmuştur tuzağını
Özlersin sonra hayatı
Özletirsin bütün camları
Beklersin sende herkes gibi kış aylarını...
kalemine sağlık ezgi