Özlüyorum Seni

Bir pazar gününün öğle sonrasıydı,
Saat dördü biraz geçiyordu.

Yoğun bir yağmur ıslatıyordu bedenimi,
Benden giderken eşlik ediyordum sana.

Yağmurla birlikte akıyordu gözyaşlarım,
Hasretin sarıyordu omuzlarımda taşırken.
Hayatımın tek sevgilisi gidiyordu sessiz,
Kanıyordum benden sana hissettirmeden.

Kokusu gül bahçelerine muktedir yârim,
Özleniyor her daim mukaddes yüreğin.
Öpüşüp, sarılamayacağım bayramlarım,
Bitmeyecek sevdamsın ölünceye kadar,

Kızma bana alışamadım hala yokluğuna,
Konu sen olunca kursağım düğüm sanki
Günler öncesi not düşüyorum defterime,
Kaleme alıyorum sana söyleyeceklerimi.

Gittiğinden beri saçım biraz daha beyaz,
Yüzüm çöktü sen toprakla bütünleşince.
Hala bekarım senin özelliklerini ararken,
Birde midemde ülser olabilirmiş dediler.

Sensiz günlerim ülser mide olsa ne yazar,
Sen gideli gülmeyi unuttum sevgili yarim,
Kazara gülüyorum biran aklıma düşünce,
Yokluğuna ağlamaklı olup çöküyorum yere,

Ne bıraktıysan öğütlerden anlıyorum şimdi,
Perdelere kesme şeker atıyorum senin gibi,
Evine tekrar dönemeyebilirsin derdin hep,
Yatağı toplamadan yüzümü yıkamıyorum,

Eşofmanla dolaşmıyorum artık ev içinde,
Yüksek ses müzik dinlemiyorum mesela,
Anlık parlamıyorum daha sakinim şimdi,
Dinlemeden konuşmuyorum senin gibi.

Neyse dünya tatlısı güzel yârim,bir tanem,
Epey başını ağrıttım gideyim kızdırmadan,
Umuyorum gittiğin yer bayram güzelliğidir,
Burada tek bayramım sana geldiğim gündür.
Öptüm toprağından hürmetle canım annem.