Öz'ü Özledim
Nice yıllar geçti dosttan ayrıyım
Yarende kelamı sözü özledim
Sakın ha! sanmayın kalben gayrıyım
Gönülden gönüle haz'ı özledim
Yaş kemale erdi toprağa bakar
Bu hasretlik yaman bağrımı yakar
Gönlüm şu gurbetten sılaya akar
Köyümde aşina yüzü özledim
Usandım yad elden seneye kalmam
Dünyayı verseler Vallahi almam
Bir daha elime geçer mi bilmem
Ömrüm kış'a dönmüş yazı özledim
Burada güzel çok, çoğu sentetik
Endamı var ama bulunmaz etik
Hicap mı, nerede ? ezelden yitik
Ben güzelde biraz nazı özledim
Dinlediğim müzik keyif vermiyor
Yüreğimde yatan derdi dermiyor
Ne etsem nafile beni sarmıyor
Bir yanık türküyü sazı özledim
Kim kalırsa kalsın benden bu kadar
Durdukça içerim doluyor keder
Kalan şu ömrümü etmeden heder
Döneyim ocağa öz'ü özledim
Kanaat en büyük varlık diyerek
Bir lokmada olsa helal yiyerek
Kula değil Hakk'a boyun eyerek
Çoğundan vazgeçtim az'ı özledim...
tebrikler...güzel kafiyeler için
çok güzel işlenmiş konu.anlatım akıcı.
tebrikler.
sevgiler.
Gözlemlerin, deneyimlerin, bilgi birikiminin, ilerleyen yaşta oluşturduğu özlemler ve hüzün, şairane seslendirilmiş. Umutsuzluk ağır basmakla birlikte, gerçekçiliği de göz ardı edilemez. Şiir, şairin de özünü yansıtmış.
İçtenlikle kutluyorum.
Harika bir şiir yüreğine Sağlık. Arayıpta bulamadıklarımıza duyulan özlemler her bir satırda ayrı ayrı ifade edilmiş. Çok beğendim.