Özürlü Şiir

ölür acından
her sofraya oturmaz
kokusundan hisseder
yalanı,
hanesine götürmez
kahretse de, inkar etmez
sevgisini bitirmez
alır gider de başını
yüreğine dert olur

suçu boyundan büyük
söyleyecek sözü yok
simsiyahtır
mavi boncuklarda gözü yok
gül ağacı değil ki
her gelene eğilsin
deremezsin
yüreğine dert olur

ta fizandan anlar
sevildiğini
taç taksan başına
anlar yerildiğini
ana ise,
üstelikte yaralıysa
uzak dur
sevemezsin, yüreğine dert olur

''denizler ateşlenip
kaynadığı zaman''
boynuzsuz koç
boynuzlu koçtan
hakkını alacaksa...


SİMSİYAH