Özürsüz Özür Dü/etim

sık suyunu çıkar üzerine gelen duvarların
ya o duvarlardan sızan ışık seni karanlığında boğarsa
penceresiz ve ışıksızlığın tükürdükçe çarkına,
deprem mi yoksa bir tsunami mi çalar kapını bilinmez
kimbilir belki de böyle varacaksın
elindekilerin farkına....

sokak arası köfte sıkıntılar
mahalle urbasında gamsızlıklar
tedirginliğin apartman boşluğunda
intihara yeltenmiş
fahiş fiyattaki mutluluklar
bir gün bıçağı kemiğe dayayacak
umuttan yana zamsızlıklar

köşebaşlarını çoktan tutmuş kader
caddelerde fettanlık peşinde aşk
kaldırımlar da iz düşümü yitmişliklerin
vitrinlerde görücüye çıkmış saadet
yalan yalanı beslerken
yılan çıkamıyor bir türlü kabuğundan
vuslat ise günübirlik bir müddet

muhtarlığa soyunur his taciri
türlü şaklabanlıklarla oy peşinde
şişkin cebine güvenir
menfaat düşkünü kaymakam histeri
puştluğuna madalya takmış
şehri tebdil-i kıyafetle turlarken
elinde hıçkırık marka fötr şapkası
şehri selamlıyor vali melankoli
yürek meclis-i mebusanında
ne yasaları silip ne yasalar çıkartıyor
zat-ı muhterem kader

ne bir adım önde ne bir adım gerideyim
ne seçtim ne de seçildim
hala anlamadım gitti
ben bu hayatın neresindeyim...

HÜZÜN ŞAİRİ
04/12/2011 SA; 21;53