Palyaço

Bazen yarım olur ya insan
Hep yarımdım nedense bu hayatta
Bıkılmaz bir arayış
Körü körüne inanış gözlerimde
Hiç bulamayış
Sahtelik kokardı boyalardaki gülüşlerim
Soluk yanaklarımdaki kırmızılık çalınmaydı
Sahte bir sen bulmuştum yüreğime yazılacak
Belki can verir diye
Her sabah boyadığım yüzüme kan gelir diye
Unutulmuş bir tebessümü çıkarırım da ruhumdan
Tekrar gülümserim diye

Bazen yarım kalır ya insan
Gecenin bir yarısında yarım kalmıştım
Damlalarla unutulan kaçıncı tanışmaydı
Kaçıncı hıçkırıktı sessizliğe haykıran
Sade bir gülücüktü dudaklarıma çizilmiş
Acılığını saklayan
Umudunu sabaha bağlar ya insan
Ölü bir yürekle uyandım her sabah
Ne umudum vardı ne bekleyişim
Kimse bilmedi
Bilemedi kendime acımaktandır gülümseyişim

Güldürmek tesellisiydi dudaklarımın
Gözlerimi saklamaktı her bakandan

Artık aşk ölü doğuyordu
Ölü doğacaktı hüküm verilmişti
Karar yazılmıştı
Zamanı mezar yapmıştım maskelerimin ardında
Akrep kazma yelkovan kürek
Bir palyaçonun maskesine gizlenmiştim
Gerçekten korkup, sevmekten ürkerek

Nerde bir palyaço görürseniz
Dudaklarındaki saklı hüzün benim
Kaderine boyun büküp gülümseyerek
Ağlayan o adam benim
O palyaço benim...