Palyaço

Bir pazar sabahı
ocak ayını utandıran
güneşli
ılıman
yaşanılası bir gün
oysa
oysa ben
gizli bir masal sevdalısıyım
bedenim ve zihnim yorğun
yüreğimde acılardan kalın bir tortu
dilimde kelepçe
birde
gölgem gibi hep yanımda taşıdığım
şu kahrolası yalnızlığım
yani
hapsolmuş gibiyim
karanlık bir çıkmaz sokakta
işte böyle bir açmazda
soluk alıp vermekse
yaşamak
hele hele
yüzümede bir tebessüm kondurabiliyorsam
ki;
İçimde korkunç fırtınalar koparken
mutsuzluk, acı yalnızlık dalğalarında
bile
yalnız bir başıma boğulurken
evet yaşıyorum!
bir palyaço gibi
yüzümde gülücükler!
gözlerimdeki yaşlarmı farkedilmedi ?
ne önemi var
mutlu oluyor ya insancıklar
bir şaka gibi
demet demet çiçek gibi
sunarım sevgilerimi
duyğularımı,
harcarım bu ömrü
eğer harcamaksa
sevmeden yaşıyamamak
ben
uçsuz bucaksız bir bozkırda
boynu
güneşine
sevgiliye dönük
bir ayçiçegiyim
ışıksız
sevgisiz
sensiz yapamayan
varsın
sana feda olsun bu hayat.

12:01:1992/Çigli/Egekent