Palyaço
İçimi ne bileceksiniz ki
Ya da nereden göreceksiniz iç yangınımı
Maskeyle dolaşan bir insanım
İç dünyamı gizlerim ve
İnsanlarla güler, söylerim, şakalar yaparım.
Fakat maske düştüğü zaman
İşte o zaman...
Issız odama çekilirim,
Makyajımı siler ve düşünürüm.
Mutluluk nedir diye
Zifiri karanlıklarda dar sokaklarda ararım
İçime akıttığım gözyaşlarımı bu sefer
Zamana akıtırım
Bağıra bağıra isyan ederim.
Hatta küfür ederim hayata ve sana
Köşe başına oturup şarap içerken
İç dünyamla kavga ederim
Ve Seni
Küçük bir çocuğun gülümsemesinde görürüm
Kahkaha seslerinde duyarım sesini
Sana bir masal anlatırım
Mutluluk...
28 Mayıs 2010
Efsane Etrafoğulları
gayet güzel bir şiir büyük bir zevkle okudum
tebrikler güzel yazmışsınız