Palyaço

Hüzünbaz gülmecelerin gölgesinde
Gökkuşağının yedi rengine boyandı yüzüm
Sustum... Hep sustum...

Yüzümdeki cilalı maskenin ardını
Göremedi hiç kimse
Konuştuğum zamanlar
Sustuğumu
Unutmuş göründüğüm zamanlar
Avunduğumu
Bilemediler...

Kifayet etmedi kimseye sözüm
Yetmedi kedere gücüm...
Sustum... Gülerek sustum...
Gücenmedim kimseye
Yalnız,
Kendime kin kustum...

Bir palyaçoyu ben diye öptüm
Etrafımdaki her şey ve herkes gitti
Bir ben kaldım orta yerinde hayatın
Yorgun ve çırılçıplak...
Önce maymun olduğum söylendi
Sonra üç maymunu oynamam!

Görmedim...
Bilmedim...
Sevmedim...

Yüreğimin liflerini
Cımbızla koparan
Anlayışsız yâr
Bana haksızlık ediyorsun...


Antakya,
13 Aralık 2011