Palyatif Sevda Kurşunu

daha kaç muhacir dize dokunmalı yüreğine
kırık kanatlı palyatif tebessümlü yamalar
hani üç vakte kadardı
karartmalar fayda etmiyor artık
şimdi ısıya duyarlı tüfekler var...!



kahramanlar karalanırsa biter masallar
ölünce...
ölmesin polyanna
uzamasın onun da burnu
yetim günceler şekerden bıktı artık
günü doldu.. y a ş ı n ı n...d i n m e s i n i ..bekliyor
az daha
bekle
güz
bahar
yarın
anla artık
bugünler artık yarınlarla doymuyor!
öpücüğe kilitli dudaklarımın hevesi
ölüm öncesi tövbelere mi kalsın
apoletime asılmış siyah beyaz resmin
firavun yortusu günlere...!



boyalı sanrılar taktım uçurtmamın kuyruğuna
bir yanı mavi bir yanı sen
acaba görür müsün konar mı başına
dört dinden ulemalara sordum
acep helal misin bana
dört yanlış hakkımı kullandım
gözü kapalı son tercihimsin işte
son doğru olur musun Biriciğine...!



kana batmış güller kadar kırmızı olmasın rüyalarım
sevdaya mihmandarlık olmasın artık sabrıma ödül
gözlerimin oynadığına bakma sen!
tüm oyuncaklarımı bıraktım biliyorsun...
ben seni ılık bir rüzgardan emanet aldım
hangi fırtınaya bırakırım sanıyorsun...!




hem çok şey istemiyorum ki senden
ya tarihi kayıp bir firavun tanıdım de
bir zamanlar elimin değdiği bir deli kurşun...
ya da bir mucizeye tanıklık etsin tarih!
bu yaşta anamın melek yüzlü bir kızı olsun...!



en kötüsü
sevdaya dair öleceksem
bari adam gibi bir sebebim olsun...!


mesela;
sen bir silah ol(san)
ben gözlerinden hedefe süzülen bir kurşun
senden uzaklaşıyor olmak dışında
nereye değmişim
nereyi vurmuşum hiç umurumda olmaz
ya da son kez değmiş ellerin bedenime...
kısılmış kirpiklerini unutmam ama
hedefte parçalansam da!
yok olsam da...!


ki;hiç bir kurşun bir daha kullanılmaz!
öyle ya
sonunu düşünen deli kurşun
zaten o silaha , o sevdaya gönüllü kurulmaz...!






//...Sevdaya Dair Söylenmedik Ne Kaldıysa Söyle...//**






ToprağınSesi