Pamuk İpliği...

sabaha yok ki
umut
akşam olsun geceye niyaz
dört duvar arasında kalmışlık
serseri bir kurşun gibi hedefe ibraz,

gelgitlerin çoşkusu beş aşarı beş yukarı
aynı
beklentiler ha koptu ha kopacak
daha ne ister ki insanoğlu
nefese nefes olunca soluk,

bulutların üstü pamuk ipliği
gibi
kanatlar kucak açmış zamana
yalpalaması bir hiçe mahsus
yaşasada bir yaşamasa da,

sanma ha bugün ha yarın çantada
keklik
gül bahçesi arıyor ruhta ki kalıp
cana canan o kadar uzak ki
neylesin sonsuza takılıp,

nafile de bir arpa boyu da yol alınamıyor
artık
ceviz kabuğunu doldurmayıca gerçekler
sakın ha göz yaşları gelmesin nazara
sanıyor musun ki bu saaten sonra birileri ağlar...

* Berlin,25.07.2018 *