Pamuklu Şeker
Bir gün fasulyeden sarmaşığa çıktım
Az gittim uz gittim
Dere tepe düz gittim
Bir de baktım ki
Gök yüzünde bulutlara misafir olmuşum
Ve şaşırdığım an
Yakışıklı mı yakışıklı bir dev adam
Şiir bu ya
Sevgiyle bakan gözleri, sımsıcak yüreğiyle
O koskocaman cüssesinin içinde
Bir çocuk adam vardı
Şiir bu ya
Bahçe içinde cüssesinden de küçük
Minik bir evi
Pespembe buluttan mis kokulu gülleri vardı
Şiir bu ya
Lüks arabası yoktu ama
Bulutlardan güzel bir faytonu vardı
Birlikte uçtuk
Yıldızları ayı güneşi tuttuk
Şiir bu ya
Dev adamın çocuk kalbi
Kalbimde daha da devleşti
Başımı omuzuna yasladım
Kendimden geçtim
Şiir bu ya
Dev adam ikramda bulundu
Seç dedi pamuktan şekerleri
Ben dev adamın kalbi gibi bembeyaz buluttan
Pamuklu şeker seçtim
Şiir bu ya
Masal bu ya...
Ne güzeldi şiir ^_^ - pamuklu şeker- tadında
Sevgimle ellere
Gökten üç elma şekeri düştü Biri şiir akıla Biri şiirin içine Biride çocuklar kalbine..
Tebriklerimle Şairem..
Şiir bu ya Masal bu ya...
büyüdükce çocuk kalabilenlere,sevgiyle saygıyla...🙂
Şiir bu ya Dev adam ikramda bulundu Seç dedi pamuktan şekerleri Ben dev adamın kalbi gibi bembeyaz buluttan Pamuklu şeker seçtim
Şiir bu ya Masal bu ya.. -- Evet şiir bu ya masal bu ya hepimizin içinde bir devlik ve birde cücelik-vardır ve nezaman hangisinin nerdede ortaya çıkacağını kestiremeyiz, pamuk şekeri gibi her geçen günün ve ömrün de tatlı olsun, kalemine ve yüreğine sağlık.
Ay benim güzel kızım gönlünü nasıl da kaptırmış gönlünün devine. Helâl olsun can kızım. Şiirden masal yaratmak ve imgeleri yerine koymak,diğerleri gibi saçmalamadan hedefe direkt ateş etmek. Kutlar ve gözlerinden öperim can kızım. Selâm ve sevgil mle. daha nefis öykülerini okumam kaydıyla.M..B.Çiçek.. İzmir.
Aşkı tarif edeyim,normal pamuktan şeker, Seven kalpleri birden,mıknatıs gibi çeker. Gönül avcılarının,hemen farkına varır Bir fırsat yaratarak, kısır toprağa eker.
evet bildiğimiz bir masal okuduk. okuduk ama bana bir anımı hatırlattı: köy çocuğuyuz. onbeş analtı yaşına kadar köyünden ötesini bilmezsin. Kırcaali de panayır var. var da Kırcaali nerede bilmiyoruz. köyümüzden yirmi kilometre uzakta tren garına yürüyerek gitmeliydik. üç arkadaş sabaha karşı kalktık ve yirmi kilometreyi yürüyerek gara ulaştık ve trenle ha babam Kırcaali... panayır yerini bulduk ve orada insan denizine içine girdik. bir ara baktık bazı çocuklar pamuk yiyiyorlar. şaşkına döndük. peşlerinden haylice dolaştık. sonra üretilen yeri gördük merak ya kuyruğa girdik. on altı yaşımdayken pamuk şekeri yedim. saygılarımla: rr.akdora