Panaromik Bir Massai Uyanışı

mavilerim...
açtığımda pandoramı
panaromik bir helecan sarardı bedenimi
izleniyorsun hissiyle ciddileşirken dizelerim
bilirdim homeros takibimdeydi!

vardın...
şeytan kantarmamı çekiştirip dursada
dizginlerim elimde vakitlerimdi!


karanlıkta sadece düşleyebilen beyinciğim
alışmıştı,
sadece;
mavi derinliklere şairdi!



önemliydin
ve bu önemin önemsemesiyle
dizeler
kedi cüssesiyle aslan suflesi dillendiriyordu...

sonra söndü ışıklar!
derin bir ıssızlık çöktü us'a
kesildi dizelerin taamı!
hipnoza bulansa da!
şeytan arabasına binmeyi reddetti kelimelerim!
aliterasyonu düştü imgelerin
tavı düştü bedenin vitesi de...

musonlara daldırırdım önceleri hokkamı!
ama yokluğunda tek damla düşmedi çöllerime...
işte ondan eksildi harflerim
tercümesiz mütercimlere kaldım
yalvardım
mohikan tanrıları bile para etmedi...


yapma karlar biriktirdim hayallerimde
uykularımda
o da sadece yastığımı ıslatabildi!


çiçekler ektim düşlerime
rengarenk bezenmiş taçlar taktım siluetine
bir yalaz kısrak süsledim gezdirdim tak'larda

ama kahretsin!
her defasında bir kere daha
uyandım!


ve öğrendim sonra bazı çiçekler;
sevgiye ekilirdi su yerine buz içerdi!
ve rakım severdi!


bir massai* gördüm sonra uyku arası
kaldır dedi başını!
çevirdi değneğini
bak yukarı mavilere!
yine uyandım...

bu kez gerçekti!

çölde debelenirken
kutsal ışıklı Klimanjaro karşımdaydı!

koştum bir avucuma doldurdum toprağımı
serdim
dağıttım
saçtım
tepelerinden
kumbaramda birikmiş tüm bozukluklarımı!

acil anonslarda bulunamayan kandı!







massai: kenya'da yaşayan yerli halk