Pantolonlu Bulut

Mademki doğdum ben bu hayatin icine,
Yıldızlarını seyrediyorum gökyüzümün,
Güneşimi avuçlarımda hissediyorum.

Karanlıklari saçlarından tutuşturacağım,
Bosluk? Nerede onlar, yanğınlarımın seyrine duranlar??
Ben dolduracağim bütün boşlukları..
Dörtnala koşacak nağralarım düşlerimin aslan yelelerinde.

Artik ne güzel yüzlü yalan nağmeler dayanır nağmelerime
Ne de buzullu bedenlerinden akan feryad,
Cücelesmis insan yığinlarının.

Hergün yeniden doğar yeniden yaşarım,
Neydi nasilldi o yosmanın adi?
Beni hayatımdan mı alıkoyacak mış, şaşarım.

Şimdi bir pantolonlu bulut gibiyim göklerime sığmayan,
Doruklarındayım boşluk ovalarının
Dokunurum sularına, yildizlarım ellerimde
Ne bir bodur selvi tutar beni gölgesinde
Nede yapısıp kalır düşlerim bir yalan yosmanın bedeninde..