Papatya

Uzun
İncinik bir yoldan
Döke döke
Ekmek kırıntılarını ardıma
Geldim.
Çıldırtan bir yalnızlıktan ibaretmiş aslında
Geçtiğim zaman...

Ve
Güllerden karanfillerden geçiyor da insan
Geçemiyor bir türlü papatyanın
Buğulu kokusundan...

Islıkla sevdiğin bir şarkıyı söyler gibi
Yoluyorsun tek tek beyaz saçlarını

Biliyor...
Bilmiyor...

Tut ki biliyor duymak istediğini

Gelecek ...
Gelmeyecek...

Tut ki biliyor gelip gelmeyeceğini

Kalıyor...
Kalmıyor...

Tut ki biliyor hangisi baki...

Neden böyle yarı ağlamaklı
Neden böyle külden küle
Fısıl fısıl böyle yolmak
Sarı benzinden
Beyaz saçlarını...