Papatya Gölgesi

Çok kızdım nefret ettim senden bitti dedim ama olmadı be gülüm beceremedim
Ayrılamadım senden senin o güzel gözlerinden o güzel ellerinden ayrılamadım
Yapamadım sensizliğe daha fazla dayanamadım hasretine yenildim
Şimdi bu koca çınar bir papatyanın gölgesine muhtaç sana muhtaç be gülüm

Hadi be gülüm çık masal kitaplarından gel yanıma prensesim ol çok mu zor
Sarıl bana tenini tenimde hissedeyim kokunu ta içimde yüreğimin ortasında ol
Gözlerin sadece bana gülsün sen benim için zaten açmamış bir gülsün
Şimdi bu koca çınar bir papatyanın gölgesine muhtaç sana muhtaç be gülüm

Aç kalsam susuz kalsam nefes almasam sensiz kalmak kadar dokunmaz bana
Karanlık dünyamda önce ışık sonra aydınlık oldun şimdi güneş kadar yakınsın bana
Sen baharsın sen papatyamsın gülümsün sen ama bir o kadar da yasaksın bana
Şimdi bu koca çınar bir papatyanın gölgesine muhtaç sana muhtaç be gülüm

07/05/2009

06 Ağustos 2012 188 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar