Papatya Mevsiminde Aşk

yüreğimden taşan zift kokusu
aşk dolu baharlarıma çelme takıyor
ne zaman savursam ruhumu sana doğru
dalgalanıp kimsesizliğin bana vuruyor

bir martı olsan rüzgarımda uçan
essem kanatlarında, silsem acının tortusunu
sahibini bekleyen son yolcu ben olsam
val/izleşmiş yüreğimle kanatlarına konsam

sürükle sen beni t/adını bilmediğim zamanlara
her tebessümde azaltsam sensizlik yükünü
korkularımı aşırsam miller boyu
boğsam derinliğinde sonra denizler gibi

saymasam artık gözyaşlarımı
hıçkırıklarla bestelemesem ayrılık şarkılarını
bulutların ardından doğsa yüzün
son gülücüğü olsan ufkumun

açılsam sarı ışıklarınla bahara
alsan ıslaklığı yapraklarımdan
bir sürü farklı çiçek içinde
gizlice sana b/aksam

farkeder misin yeşillikler içinde ellerimi?
sevgi dilenirken hayattan, sana akan gözlerimi
papatya fallarına kurban gitmeden beyaz bahtım
farkeder misin bir çiçek kokusunda sevgimi?

bir hayalle başladı dünya hikayem
henüz ziftlenmemişti içinde aşklar
ne zaman anlatsam içimdeki baharları
geçmişten gelen kışlar, yüreğimi zorlar

sevgilim! şimdi beni
mevsimsiz sever misin?
...