Papatyalar Vefasız

Geçmez oldu geceler yolunu bekler oldum
Mazi içimde yara anar anar ağlarım
Düşlerime gelmedin senli hayale daldım
Geri kalan ömrümde karaları bağlarım

Gülşenimde kalmadı ne bülbül ne de güller
Papatyalar vefasız aldattılar hep beni
Sensiz esmiyor artık sevda getiren yeller
Fincan fincan fallarda arar oldum yâr seni

Leylâyla Mecnun gibi çöllere mi salacak
Ne gün ne gecem belli sardı zifir karanlık
Ferhat ile Şirin mi bize örnek olacak
Nerde o eski aşklar şimdi artık bir anlık

Mutluluk bahçesine tut elimden gidelim
Geçsede üzgün yıllar bir gün yüzüm gülecek
Viran olan kalbimi aşka davet edelim
Mutlu olma sırası elbet bize gelecek