Papatyam Deme Artık

Hatırlar mısın;
Kır bahçelerin de gezerken,
Bana beyaz papatyam derdin
Bende hissederdim kendimi her papatya dalında...


Artık deme sevgilim!
Yoldan geçen çocuklar
Yapraklarımı bir bir yoldular
Ezdiler hem de dallarımı
Geçenlerde de o kadar canım yandı ki....


Bir çift sevgili geldi, oturdu yamacıma
Uzun müddet konuştular, dinledim onları
Sonra kız döndü, uzattı ellerini bana doğru
Sevecek sandım, okşayacak sandım, bir sevinmişim ki...


Sonra kahroldum tabi
Nereden bilecektim, yapraklarımla fal bakacağını
Acımadan yoldu yapraklarımı
'Seviyor' dedi, 'Sevmiyor' dedi, 'Seviyor' dedi, 'Sevmiyor'dedi
'Seviyor' dedi, 'Sevmiyor'dedi....


Ah ,ah !
Nereden bilecektim başıma gelecekleri
Sevmiyor demesiyle paramparça etti beni!


Bana papatyam deme, olur mu sevgilim?
Kır bahçelerin de papatyaları rahat bırakmıyorlar
Onlar çiçek değil diyerek, saygı duymuyorlar
Papatyanın da gururu var, var ama bilmiyorlar
Sana kızmadım sen papatyam diyorsun diye
Ama bundan sonra deme artık, deme!


Bak başıma neler geldi, birer birer anlattım
Gülüm de, sümbülüm de, bahçem de öten bülbülüm de
Ama papatyam deme artık!
Bana papatyam deme artık!



ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
HOŞCAKAL KIRÇİÇEĞİ....1997/HAZİRAN