Papatyan Değil miydim?

Seviyorken yüzümde güller açtırdığın,
Yanaklarımı her gece al al yaptırdığın,
Yüreğimi heyecandan küt küt attırdığın,
Papatyan değil miydim hayatının...

Sevmiyorken yapraklarımı soldurduğun,
Gözüme yaş,içimi kederle doldurduğun,
Ömrüne geçirdiğin sevda boyunduruğun,
Papatyan değil miydim toprağında oldurduğun...

Ben papatya sen topraktın doğada,
Kollarını açardı sevdamıza tabiat ana,
Koparsa da hain eller bir gün fallar uğruna,
Düşerdim her defasında yine sana...

Ve çamur olacağım işte az sonda sende,
Alacaksın içine beni sinsince,
Doğurup,büyüten sen olacaksın baharda yine
Ölümüm de bile olacak bedenim senin ellerinde...