Paradigma

yüzyıllar öncesinden geliyorum say
say ki ortaçağ esintisiyim
yüzümün avlusunda anıt mezarlar
ve balkonunda bazilikalar saklayabilirim
klasik de bana
arkaik de, antik de
farketmiyor
tek gerçek var ki
bu çağa ve bu dünyaya ait değilim...


tanrılara, ikonlara ve putlara tapınmak gibi
yalanlara, yanlışlara tapınacak değilim
bir iglonun buzdan kraliçesiyim say
ve say ki
yaz gelince eriyebilirim...


mesele ne aslında biliyor musun sevgilim
aynı gözle dünyaya bakabilmek
aynı yürekte çarpabilmek
ve aynı yarayla kanayabilmek...


açlığı toka anlatamazsın mesela
yoksulluğu zengine
ve yurtsuzluğun acısını bilemez
yurdu olanlar...


sözün kısası canımın içi
çoğunluğun gittiği yol
doğru olmuyor her zaman
işte bu yüzden
tek başıma bir yolun yanlışı olabilirim
ve en önemlisi
sırf inandığım için doğruluğuna
o yolda seve seve ölebilirim
haklısın galiba
nesli tükenmiş bir hayvan gibiyim sevgilim...




18.12.2012