Paradoks

Benim yarım yarınlarım var

Dünkü moralimden artakalan

bütünü bile bozuk paralarım...

Bir buse

yüreğimin tam ortasından vurunca düştüm imkansız aşka

Kötülüğü karalamaktandır pansumansız yaralarım...

Zaman zaman

uzaklarda bensiz mutlu olduğunu görürüm

Ne fark eder

Aşkın paradoksu değil mi bu?

Onsuz yaşamıyorken

beni sevdiğini söylese

Bu defa mutluluktan ölürüm!