Paradoks
Ne aşklar,ne ihanetler aklımda vardı,
Yaşanmış ya da yaşanmamışlardı.
Öyle büyük hayallerim de yoktu yıkılan,
Ya da geçmişten miras kalan.
Aradığım neydi,
Veya bulamadığım?
Düşlerim de yarım kalmamıştı oysa.
Büyüyen yüreğim miydi yoksa?
Sığmıyor muydu duygulara?
Karanlıklar mı hakim oluyordu aydınlıklara?
Sanki;
Gözlerimin feri söndü,
Dudaklarım yer çekimine yenik düştü,
Dünya omuzlarımda kaldıramayacağım yüktü.
Yükler büyüdü,
Dağlar yürüdü,
Toprak öldü,
Güneş döndü,
İblis güldü,
Zamanı böldü,
Ve;
Kalpler kördü.
Şimdi içimde bir sıkıntı,
Yoksa gökkubbe mi daraldı?
Yükler büyüdü, Dağlar yürüdü, Toprak öldü, Güneş döndü, İblis güldü, Zamanı böldü, Ve; Kalpler kördü.
Şimdi içimde bir sıkıntı, Yoksa gökkubbe mi daraldı? Gökkubbe daraldı.Yüklerimiz ağırlaştı.İnşallah bu yüklerin altında kalmayız.Saygı ve sevgiler.Çok güzeldi😙😙😙😙😙😙😙😙👍
Gercekten güzel bir siir, büyüyen yüregine saglik🙂
yürek büyümüyor lakin taşıdığı,yaşadığı.sevda yada ayrılık yada başka duygular kainatı sallıyor tıpkı dizelerinizde olduğu gibi.
Tek ama anlamlı bir payda...
Teşekkürler👧
Ne aşklar,ne ihanetler aklımda vardı, Yaşanmış ya da yaşanmamışlardı. Öyle büyük hayallerim de yoktu yıkılan, Ya da geçmişten miras kalan.
Çok hoştu hocam tebrikler... 👍👍