Paramparçayım

çocukluk tazeliğinden gelmiş düşlerimiz vardı
aydınlığa doğru uzanan
bekleyişlerin hırçınlığıydı
senden bana, benden sana uzanan
ağaçlar anladı lisanımızı
mevsimler anladı, gülüp geçtiler..

sessiz gitmelere kalmış kalbimin kapısı
kendi boşluğuna düştü çırılçıplak..

yitirilme şansını kaybetmemiş
yarım yamalak vedalar çizdik
karayağız geceler değdi tenime
uzaklığına uzattığım
gözlerime dev gibi görünen, gözyaşlarımı çoğalttım
suya doymak nedir bilmeyen
susuz karanlığına bıraktım..

aşk tablomuz
son fırça darbesini öfkeyle aldı elimizden..

gel gizlice
aşk kendisini sorguluyor
içim sıkılıyor, nefesim karamsarlık kokuyor
gün batımı güneş, yalın ayak kaçıyor
burnumda eylül kokusu
eğilmiş doğa boynu bükük
kurban..

seni düşündükçe uzaklaşıyorum kendimden
bir yanım yarım
bir yanım deniz hırçınlığı kıyılarımda..

uzakların sesi
sabahın ilk saatlerinde yeniden çık yola
gözlerin düşmesin kaldırımlara
akşam konaklaya dursun şehrimin üstüne
sen gel
tebessümü yarım dudak ucuma..

kanatlarımıza değdi saçmalıklar, yol dediğin böyle olmaz
çukurlar doldurulmadan geçilmez
ağlasam, karaya vurur bakışlarım
boğazımda bekleyişler, balık kılçığı kadar
acıyla batar..

kara topraklı mezarlık içimiz, iyi kötü ne varsa mezar taşlarımızda
kesilen yağmurlar hızlansın üstümüzde
adın her taşımın üstünde, parantez içinde..

kolay mı sandın
balta girmemiş düşünce karanlıklarını aydınlığa kavuşturmayı
zaman
mayası bozuk mesafeye aldırış etmedi..

topla bütün benli yaşamını
iki kaşımın ortasında kurduğum köprüden
hiçbir şey düşünmeden git
son sözün dilinde kalsın
unutma ki
kalbine dipten badana çeksen de
sükuta teslim olsan da
ben senin çenenin yorgunluğundayım
an be an
ben senin sustuğun noktadayım..

içim dar olsa da, yeni yetme değil şiirlerim
tadı tuzu hayattan
sensizlikten yoksun..

payıma düşen hayalimdeki geçişlerine
git başımdan desem
kalemimi titretipte geçersin
açlıktan kudurmuş bir köpeğin
ağzından fırlayıp kaçamayacak kadar
kupkuru bir kemik parçası gibiyim..

yeniksin
yenikliğin kadar
çaresiz yenikliğim
sert, asi bir karanlığa gömüldü
aşkın yüzü..

at imzanı ayrılığa
besmele çekip yürüt endamını
tükür avuçlarına, yapış küreklerine
geç kalmış sonun, vur gitsin şah damarından
paramparça dağılsın
yolun açık olsun..

aşk!
sana bittiğim yerde paramparçayım
bir denizim kaldı
etrafım da süt liman..


04.09.2011