Paranoya

Güneş batıyor gözlerinde
Sen yine kırılıyorsun
Gözyaşların süzülüyor
Yanaklarından hissetmiyorsun

Yine aynı banktasın
Yapayalnız...
Karşında iki sevgili
Kulak versen duyacaksın
Gençlerin kalbini
Gözlerinde bir parıltı
Çakmak çakmak
İçlerinde sevinç ve umut
Kaçamak dokunuşlar
Şehvet ve kayboluş

Başlama yine bir zamanlar diye
Sus düşünme
Yanarsın anılar cehenneminde
Yenmiş tırnaklarına bir bak
Uykusuzlukta kanlanmış
Altları morarmış gözlerine bir bak
Her gece bilirim aynı şarkı çalar kulaklarında
Yıldızlar düşer bir bir gönlüne
Susar tüm şehir hüzün yağar yaprakların üstüne
Bilirim dört duvar odan şahittir çektiklerine
Bir boya siler odandan tüm izleri
Geçmişin bütün matemini
Sen de al eline bir fırça
Bırak kendini hayatın akışına
Yine karış insanların arasına
Hem niye korkuyorsun
Hani canını yanamazdı daha fazla
En açık en renkli duyguları al eline
Kalbinin tam ortasına çiz yine baharını
Yıkılan her hayali onar umutlarınla
Başka bir tende can ver hayat ver
Anka kuşu misali yılma
Başla yine yeniden acılarından doğmaya