Parmak Uçlarını Özlüyorum

Ben seni özlemeye
Parmak uçlarından başlıyorum

Parmak uçların senin
Aralarında durmadan gidip geldiğim
Ve her birine bir yanımı emanet ettiğim
Kentler gibiydi,
Birinde biraz kalsam
Diğerine gecikirdim.

Aslına bakarsan bir parmak ucu için
Ben bir devim
Ama her birinde muhakkak var
Konuk olacak bir evim.

Bir araya geldiğinde ellerimiz
Sınırları kalkmış ülkeler gibi
Özgürdü birbirine
yürürken tenlerimiz.

Eski bir kitabı raftan indirir
Sayfalarını çevirirdi sanki
Yüzümde gezinirken her biri,
Cildi kara
Sayfaları gri
Çevrildikçe çoğalırdı harfleri.

Ben seni özlemeye
Parmak uçlarından başlayınca
Sanki adını hiç duymadığım
uzak bir ülkeye gidiyorum
Ardından ellerini
Uzun ırmaklar ardı
Sonsuz bir okyanus gibi
Keşfediyorum

Sonrası mı?

uzunca bir türkü işte...