Payidar Acı

Kaç gün, kaç ay, kaç yıl geçti? 

Sayamadım. 

Asker oğlunu bekleyen, 

Bir anne misali, 

Bekledim sadece. 

Bende bıraktığın payidar acıya, 

Tabipler derman bulamıyor, 

Yâr...

Biliyorum, sonu ölüm, 

Ama sensiz gidilmez ki...

Güz geldi, 

Yapraklar sarardı, 

Kara bulutlar başımda, 

Hüngür hüngür ağlıyor.

Belki de dilime pelesenk olmuştu, 

"Seni seviyorum "  demek .

Bak !

Bembeyaz bir kanat, 

Açıyor şimdi dünya. 

Kulak ver kadere, 

"Neden" diye soruyor usulca.

Şimdi güneş batıyor, 

Efkâr, efkâr.

Rüzgarın uğultusu, 

Var kulaklarımda. 

Bir de durmayan tik tak tik tak...

Bir dalın çıtırtısından , 

İrkilir gibi oluyorum. 

Ay'a baksam , 

Seni .

Göğe baksam , 

Seni. 

Sararmış yapraklara baksam, 

Yine seni görüyorum, 

Yâr...

Bana sen öğrettin aşkı. 

Sonra sınavın ortasında, 

Çekip gittin .

Üstelik acı çekmeden , 

Geçmemi istiyorsun...

Peki ya o kırılan, 

Kalp. 

Derin derin işleyen, 

Yaraları unutmak mümkün mü 

Sanıyorsun :

Yoruldum, hatta 

YIKILDIM !

Yeni bir sayfa lazım şimdi, 

Tüm anıları silip 

Beyazı kirletmeden , 

Yazarım yine usulca seni. 

Bir tek dileğim var, 

Kayıp giden yıldızdan, 

O da : 

Ne varsa , 

Sil baştan.