Payıma Düşen Sancı

Merhaba !

Yedi harflik bir kelimeyle başlamıştı,
Binlerce harfin nefeslerde dize gelişi.
Bu şovalye kelime sebeb olmuştu,
Yüzlerce duygunun kılıç çekmesine.

Hangi kayıplarımıza kan gözyaşlarını,
Hangi toprağa düşleri akıtmalı şimdi.
Beton ayakkabılar giydirdin kalbime,
Nasıl ağlamalıki yanılgıma ölmeden.

Şizofren bir yaşamın mirasçısı yaptın,
Bekçisiyim yarınlarda sanrılı günlerin.
Dibi delik gülücükler vermişsin bana,
İstesemde birikmez ben eksilirken.

Yedi harflik bir kelimeyle başlamıştı,
Üryan çöllerden sana serzenişlerim.
Dudaklarda etiketim artık zifir saçan,
kaldırımda izmarit şimdi üstüne basılan.

Duvarda paslı çiviyim boynu eğik,
Çerçevede gözyaşı senden kalan.
Biçareyim kendime zili çalmayan,
Anahtarım kilit sancısına takılan.

İşte böyle birşeydi senden kalan
Şimdi hangi timsah gözyaşlarını,
Hangi karanlık harflerini silip,
Beni mercanlara yosun edeyim.

Hiçliğe düşen ağır sancısın bende,
Olmazlığın zincirlerine asılı kalan.
Sevgimin ellerinden kayıp gidensin,
Arkana düşen gözyaşını görmeden.

Bahardan kalan son yaprak gibi,
Seven kalpten ayaklara düşensin.
Payıma düşen sancısın yanılgımda,
Riyana aldanan vakayım şimdi arkanda.