Payıma Hep Dert Düştü

İtiraz etmek gibi hakkım var mı bilemem
Aleme gül bahçesi garibe hep dert düştü
Anladım ki bu handa can özümden gülemem
Gör işte mirasımı payıma gurbet düştü

Hatır sorarken hani diyorsun ya sen anlat
Biryanımda gözyaşı elbet biryanım cennet
Başım dik evvel Allah etmem kimseye minnet
Bana namerdin hası ellere hep mert düştü

Geceler kül olurum şafak tekrar doğarım
Nefsime meyledince duyğuları boğarım
Ne çıkar bronz olsa cevher olsa duvarım
Fay hatları çatlamış bir harabe yurt düştü

Çakıl taşı satıyor bu günlerde sarrafım
Tarifi mümkün değil kan irin sol tarafım
Nefesim daralıyor büyüdükçe arafım
Tırmanmaktan usandım yol diyerek sırt düştü

Meydanlara sığmazdı yüreğimdeki erim
Kul Garib'im süzülsün gözümden gönül terim
Eyüp sabrı olmasa bilmem ki ne ederim
Sinemin ortasına bir kalıcı kurt düştü