Payındır Şuralarımdaki Ah

şehrin minarelerinde ölüm salası
şiirin öldü ahirim..

işte bu yüzden

kıpırtısızdır ağızları,
düş yorumcusu kadınlarımın
gezer beti benzimin karanlığını,
kuş ağızlarında gözyaşı
sitemi gülünedir gelincik kırmızısının,
dağbaşlarımda
öznesidir fiilsiz cümlelerin,
ilmiği kaçmış örükler
kurşundur ucu siyah kalemler
sevdaya kasdederken,
aldırışsız git eşikleri
yaban arısı sokuğudur diller
dünlerse yılan gömlekleri

yazgısı kopar mavisinin,
olmaz zamanlarında adalarımın
ıslanır kurutma kağıtlarında,
çarmıh çivisi
paslanır söz
gölgelenir uçurum kenarlarının,
üç adım ötesi
dalgan kırığına tutunur,
ak incilerimin ıssız sedefi
suyumu boğar kusuru denizin,
ölürken sabah
hiçe susarım
işte o yüzden
payındır şuralarımdaki ah...

eyvah ki eyvah...

gördün mü ahirim
bana sorarsan
sıyır üstünden sabrı şiirin
al cehennemimi
gir dibine


Burgaz.2010