Paylaşılmıyor Hüzün

Şimdi andırıyor kadehim seni biraz daha,
İnce belliydi, kristal berraklığında
Ayrıldıktan sonra,
Parmak izleri... Kadehimin ucunda,
Başka başka dudak izleri...

Şimdi andırıyor fortmantom seni biraz daha,
Bütün kederimi asardım ,
Bütün aşkımıda dolardım etrafına !
Şimdi ellerin atkısı var aşk boynunda !
Ve kokusu sinmiş deri paltonun sol yanında !

Şimdi andırıyor mezarım seni biraz daha,
Bu ilk deyişimi hatırlarsın,
Ya da nikah günü ayağıma basmanı,
Bu son deyişim hatırlarsın,
Yoğum bakımda azrailin yardım ederek açtığı dilimi,
Ve senin için son defa konuşup,
Son defa yanağıma dokundurduğun dudağı !
Elveda...

Şimdi paylaşılmaz hüzün, andırmaz hiçbirşey beni,
Ne o kadehim ne de fortmantom !
Ne deri ceketin ne ellerin kokusu,
Şimdi uyandırmaz bizi yan yana ayrı toprağı hissederken,
Yabancı eller sulayamaz bizi tanrıdan başka,
Şimdi sen ayrı tabutta,
Ben kefensiz hayatın yoğurduğu,
Derdinden çatlamış,
Susuz kefensiz baş ucunda isim bile yazmayan,
Ayrı memleketin mermersiz mezarında !
Elveda sevgili...