Peki

Ay ışığını öperken usulca
Ağrının orta yerinde başlar gece
Bir lâhza yaslansan dudaklarıma
Utanır tövbelerimin tekrarı
Ve saklarım yine ...
Gelirsin diye o açık kapıda ki bakışlarımı
Umuda gömdüğüm kuşları
Yazgımın örtülü sayıklamalarını
Bütün suç benim değil mi?
Sen kusurdan berisin öyle mi ?

Öyle olsun can
Peki ...




sataşır çıkmaz sokaklarıma
Asabi gülüş
Durup durup sokulurum
Kendim kadar soğuk sığınaklara
Ya sitem düşer bahtıma
Yada yakarış ...

Öyle olsun can
Peki ...





Bıktım sağır yanımıma düşen tesellilerden
Böyle eli ayağına düşman
Böyle Gözleri derin yaşamaktan bıktım...
Yılan gibi koynuma sokulmalardan
Kendime sorduğum sorulardan
Nedir benim benden çektiğim
Yani tüm bunlar yaşanmadan öyle mi ?

Öyle olsun can
Peki ...



Ve çıkardım hafızadan
Sildim her sayfasından adını
Sonranın sonuna ekledim muradımı
Ah inse selamet
Çözülsem iplerimden
Yeşerirdim toprak toprak filizlerimden
Bir bende sırıtıyoryorsun
Bir bende konamadın yılardır öylemi ?

Öyle olsun can
Peki ...