Pembe Panjurlu Ev
Bir hayat var dışarda
patika yollardan
maviye çalan düşlere
Bir yolculuk var
sekiz köyden geçesim
dokuzuncu köyden kovulasım
Bir burukluk var
düşlerden bir düşerken
parçalı bulutlu seninle
uyanasım uyandırasım var
perili ormanın büyüsüne kapılmadan seni
Bir hayalim var
usulca tutunup kirpiklerine
gözlerinden ayırasım
kavuşasım var ellerine
bak bu bizim dünyamız diyesim..
Elleri kelepçe geçerken
çingene çiçekçisinin
uzatacağı bir demet karanfilii
pembe panjurlu evimizin
bahçesindeki kırık vazoya bırakasım..
Şimdi gelir
çatı katındaki güvercinlerin
kanat sesleri
dumanı tüter semaverdeki çayın
Gece olunca demleniriz
seninle,
iki bardakta
tek taraflı
Pembe panjurlu o evde..
Teşekkürler kezban hanım. Hep sevgi dolu gözlerle bakmanız dileğiyle ..
hep söylemişimdir hüznü herkes yazar sevinci az kişi... sevince dokunmak zordur şairlere şiirlerde. çok sevinç çok yaşamak çok iyi bir şiir bence.