Pencere

Tütsülenir ekmeğin buğusu

Tütsülenir annesiz çocukların yüreğinde her şeyi mahveden bir şey

Gözyaşı ve kader

Annemin şalvarında yaşamak ve gün batımı

Hayat

Beni sırtıma yüklediği dinmeyen bir sancı ile tanır

Toprağı belleyen

Toprağı merhametle hırpalayan pazularımdan dökülen aşk değil

Aşk değildir

Geceleri koynuma avrat diye aldığım

Acıdır hayatın bana verdiği karşılıksız o duygu

Beni yoran

Beni

Bitmeyen bir şey ile sıvazlayan

Tek başına olmanın verdiği bir dargınlık

Penceremde çocuk sesleri paslı ve namlu