Pencerende Gül Saksıları

Boşluğuna düşmüşüm
Pencerende gül saksıları
Dışarda mehtap
Sıcaklığım sıcaklığınadır.

Elimde kadeh şişesi
Yudum yudum seni özlüyorum

Bu akşam
Trenlerim beni uçurmasın
Deliriyorum galiba
Yanar gül kokuları ile tütsenmiş

Hava kurşundan daha ağır
Ciğerim sökülür
Yalnızlığım ellerine sarılır

Bahçen ki
Solmasın
istemem sana bir şey olmasın
Giderim
Uzak çok uzaklarda seni yaşarım
Yeter ki
Bahçen solmasın

Pencerende gül saksıları
Dışarda mehtap
Ağlıyor gözleri yıldızların

Sana kıyamam
Sana bir şey diyemem
Sancısı tutar
Bir gece yarısı
Uykum bölünür
Uyuyamam

Nasıl gözlerin
Işıl ışıl olursa bir gün
Gülücüklerle boğulursa yüzün
Geç kalmış olmazsın belki
Yoksa hüzün şarkılarıdır sonun

Boşluğunda yüzerim
Islanmışım sırıl sıklam
Bir oltanın ucunda
Balık misali
Şaşkınlığımdır sonum

Boşluğun
Varlığımdamıdır yoksa
Fark edemedim yazık
Sularda çekildi şimdi
Martı kuşları uçmaz artık

Peki geriye ne kaldı şimdi
Pencerende gül saksıları.