Pencerenin Çerçevesi

Atıyorum

Bir olta ortaya
Belki
Bir doğru
Tutar
Diye,

Amma velakin
Ya bir doğru yoksa,
Yoksa
Vay halim/iz/e,

Öyle
Yanlış/lık/lar var
Ki
Yalanlar
Gerçekleri celp etmiş,
Kurşun da sıksam
Nafile,
Bırak vurmaya
Yanından geçmek bile
Mucize,
Belki
Kırmızı ayın
Onbeşinde,

Zaman geçer
Geçmesine
De
Geride bıraktıkları
Bulurlar kendilerini
Sonsuzluğun çöplüğünde
Her şey karışmış birbirleriyle,
Bu
Arada
Olan insan/oğlun/a
Oluyor
Hakikat/ı
Gözlerine soka soka,
Artık
Hiç bir şeyin
Kıymeti
Yok
Baktığı/n pencerenın
Çerçevesi olsa
Bari...

* Berlin, 08.05.2021 *