Pera

Toz duman buralar Pera

Bir semtim yok yüreğimde

Sana uğrayıp

Akşam kahvesi içebileceğimiz

Sırt üstü yüzüyorum düşlerimde

Uyanıp baktığımda hiçbir yerde su yok

Hacer' in çaresizliği zihnimi döndürüyor

Sayısız şavt

Sayısız tavaf

Hayır anlamıyorsun Pera

Herkesin acısı kendine yük

Evreka

diye bağırdı dert küpü adam

Neyi bulmuştu bu kadar acemi bakışlarla

Çırılçıplak ve sevinçliydi yüreği

Ah aşk

Bu, yeryüzünde ilk değil ki

Kazmayı bana vuruyordu hayat

Taş değildim biliyordum

Attığınız bütün çakıl taşları

Ceplerinizdeki ağırlıklardı

Artık taşıyamıyordunuz kendinizi bile

İçimdeki toprağı özlüyordunuz

Yüreğimde tadilat vardı

Elitlerin tabiriyle

Restore ettiriyordum hayallerimi

Küflü odalarımı boyatıyordum Pera

Kışlara dayanıklı çerçeveler seçiyordum

Hepsi de insan yüzlerinden

Yolda kalırsam diye düşünmüyordum asla

Kurumuş kaktüsün dikenlerine dalıyordu gözlerim

Dikenleri ellerimi acıtıyordu hala

Dayanıklı olan kaktüs değilmiş demek ki

Dikenleriymiş iklimlerimizi saran

Buralar ağzına kadar gazel

Görüyor musun Pera

Sen ilklerin ve asilliklerin yuvası

Tek bildiğin ışığını tebessüm yapmak

Gülücüğün leke çıkarıcı özelliği

Belki henüz keşfedilmedi

Evreka

diye bağırmak istiyorum Pera

Bütün kirleri silip

karanlığın içindeki ışığı

Çekip almak istiyorum

Güneş doğacak diye

Batacaksak eğer Pera

Batırmayalım hayalleri

Sırt üstü uzanalım göğe doğru

Bırak gökyüzü düşünsün

O bilir ne yapacağını

Sonra mı Pera

Hiçbir şey olmamış gibi uzanalım hayata

İster dümdüz ister balıklama

Ben sütü yüz santigrat derecede kaynatıp

Mikropları sileyim

Sen mi Pera

Sen de kahve yaparsın

Hayallerimde taptaze yoğurt mayalamak da vardı

Güzel günleri ufukta arama Pera 

ellerini açıp açıp

Güzel günler ellerinde

Ellerin Pera

Bugün de sımsıcak, kararlı

Ellerin sanki 

masmavi bir gökyüzü