Perçin

bugün de kavuşamadık sevgili
yine bağırır eksikliğin birazdan
çınlar kulağım adınla
şaha kalkar özleminle kalp


önce dar gelir
fırtına kopar sonra odada
kapısı kapanır üstüme
zincire vurulur pencere


dili dolanır takatimin ardından
tükenir cem-i cümle cümle
genzimi yakar
yüzümün sınırlarını belirleyen
gözyaşımdaki har


gezinir yarınların üstünde kör ustura
şile bezinden kefen beğenir hayaller


yine de
ama yine de
dürter senle dolu güncem
aklımı kurcalar dün
coşar
tetikler direncimi sana aidiyet
çeler ölümü umut
hasretinle perçinlenir aşk






.....