Perhiz

böyle zamanlarda şunu düşünüyorum
derin bir kuyuya düşmüş böcek gibi
hep gökyüzüne bakıp,
ona özenip
ama olmam gereken yerinde
aslında bu dip olduğunu,

karanlıkta ağzıma silahı dayayıp
ufak notlar kanepede
sevdiklerime küçük notlar
seni seviyorum falan işte
ama basit olsun,
çünkü ölümün abartılacak yanı yok
yaşamanın nasıl yoksa
anlık sevgi daha kutsal

bazen de masaldaki treni düşünüyorum
dumanı ay rengi gözlerine yerleşmiş sevgilinin
bana bakma öyle
gittiğimde gelmezsin diye korkuyorum
gitmek zor

kanlı elbiseni koklamadım
benim elimde değildi bıçak
ben çizmedim alın çizgilerini
benim yaptığım resim yanaklarındaki gamzeler

yıldızlarımı kovanlara yerleştirmişler, nereye götürüyorlar

soyunmadım hiç şeytanın önünde
neden utanayım ki
iliklerimde karnı aç
evine koşan elinde ekmek bir baba
ama çolak ellerim gişede ilk göze çarpan
lakin üç kız çocuğu okutuyorum üniversitede

böyle zamanlarda şunu düşünüyorum
aşkı, insandan beklemek aptallık
hayvanlarda, bitkilerde sevişir

sevişmeyen tanrı var mıdır ?