Perişan Dizelerden Sen Şiiri

Beni benden kurtarmalıyım,
Seni bırakmalıyım gecenin ışıklarına,
Dönüp gitmeliyim sonra
Ardıma hiç bakmadan,
Koşar adım...
Bir ömür boyu hiç durmadan
Soluklarım bedenim terk edene kadar
Hep gitmeliyim
Senin yaptığın gibi!

Beni yüreğimden bihaber yaşatmalıyım
O böyle sen yanlısı olmuşken,
Her halimi bana zehir etmişken,
Yüreğimi de sen gibi bırakmalıyım,
Yoksa geçmiyor zaman...
Hep kendimi unutuyorum seni yaşamaktan!
Aynalara bir yabancı gibi bakmaktan,
Dillerde unuttuğum adımı duymaktan
Yoruluyorum ve boğuluyorum çoğu zaman!

Her mevsim haziran kokmalıyken,
Ben kasıma hapsoluyorum.
Hep seni görüyor,
Bir seni uğurluyorum...
Bilsen kendime nasıl ağır geliyorum bu günlerde

Temmuz gecesi sesini kendimden iyi tanırken
Sessiz filmler izliyorum...
Bütün sözcükleri sesinle ölümsüzleştirirken,
Kendimi öldürüyorum!
Çayımın eski tadını bulmuyor damağım.
Ben bütün tatlarımı unuturken,
Sen tarafından hiç hatırlanmıyorum.

Sen iki bedende yaşayacak kadar büyüyorsun,
Ben hep azalıyorum
İsmimle dolarken bütün kayıp ilanları,
Ben kendimi arama zahmetinde bile bulunmuyorum.
Bu yüzden beni benden kurtarmalıyım,
Seni unutmalıyım!
Yoksa sen niyetine,
Tıpkı sen gibi,
Bir de ben acıtıyorum kendimi.

Böylesi seven sevdiğine kavuşmalıyken,
En uzağında ben kalıyorum.
En yabancım oluyorsun,
Sıyrılıp hücrelerimden...
İsmin hiç düşmezken hecelerimden,
Seni hiç tanımıyorum!
Bu tezatlar ruhuma neşter olurken,
Sapasağlam bir ruhla sana büyüyorum...

Her nefesimde sen!
Sana ne çok benzemişim bir bilsen!

(Susan Kişi Yüreğinde Konuşur)

15 Nisan 2010