Peron
An olur
tek defa gelir
aşk sanırsın işte
ve gider.
Aşk mı?..
Sen yolculuğa tövbe etmişken
makası sıkışmış demiryoludur artık
bir daha uğramayı düşlemediğim
o eski gardan geçerken
renkleri solmuş hüzün çiçeğisin sen.
Beğenenler (4)
Yorumlar (4)
Selamlar Nebilecan :)
aşkı son dokunuşu gibi hüzünlü😙😙😙
selam ile👍👍👍👍
Necmi ağabeyim, ne güzel yorumlamışsın şiiri, sen de varol..Saygılarımla
şiir okuyucuya okutturmalı ruhu ve duygusuyla . dostum peşpeşe gelen şiirlerini okudukça hani klasik deyimle şiir açsından seviniyorum derler ya öyle bir duygu bizimkisi de. canım şehir dışlarına çıkmak ister zaman zaman. dolmuşa atlar sıhhiyenin aşağısına doğru yolculuk ederim. ankara garına çoktandır girmem yalnız garın arka tarafında müzelik trenler vardır ve bu müzelik trenlerin ziyaretçisi de pek yoktur. o tren müzesini dört mevsimin sunduğu renklerle seyrederim. bu şiir bu hüznümü anımsattı bana. bazı şairler aşkı sadece aşk olarak yazıyorlar. bazı şairler aşkı dümdüz yazıyorlar. bazı şairler aşkı sevgili dost peronsuz trensiz tren müzesiz yazıyorlar yine de saygı duyarım. oysa şiirde aşk içinde peron ve demiryolu makası olunca ortaya gözlemleme çıkıyor. şiirde gözlemleme önemli hele sizin şu şiirde bu gözlemleme şiirin ruhu ve duygusuyla çıkınca daha da önemli kılıyor şairir şiiri. varol sağol...sevgilerle her daim...