Perondaki Genç Kız

İnce ve güzel bir genç kız, peronda
Bekliyor dolu gözlerle
Bir eli telefonda
Bakıyor az önce kalkan otobüse
Başbaşa kaldı yine buharı tüten anılarla

Dönüp gidiyor evinin yoluna, bir burukluk içinde
Dünün izleri geçmemiş duruyorken halen ellerinde,
Dünkü gülüşten eser yok şimdi gözlerinde

Kim bilir- belki bu sefer erken gelir yaz
Kıştan çıkmışken dört günlüğüne biraz
Güneş ısıtacak yokluğumda ellerini
Titretirse yokluğumda bedenini akşam yelleri

Ama dediğim gibi, kim bilir
Belki bu sefer erken gelir yaz mevsimi
Azaldıkça takvimler bir yaprak daha
Yollar birkaç daha arşınlandıkça

Bitmedi, biliyorsun, biz yazacağız
En güzel hikayemizi
Perondaki o ince, güzel kız