Perşembenin Acısına Saatler Kala

O gün yağmurun altında saatlerce ağladım ben.
Hıçkıra hıçkıra ağladım hem de.
Yağmurun seline karıştı senin için akıttığım gözyaşları.
Bu şehrin sokaklarını dolaştı, yürüdüğümüz yolları ıslattı.
Sen o yağmurda başkasının ellerini tutarken ben sana ağladım yine.
Bir kere bile yağmurda elimi tutup ıslanmadın ya benimle...
Sus şimdi.
Benden ne af ne de aşk bekle!
Kalman için değil susman için yalvarıyorum artık sana.
Sus ki sesine de bulaşmasın nefretim.
Ben o yağmurun altındayım hala, ıslanıyorum.
Yine yaklaşıyor o gün.
Anıların altında eziliyorum.
Bir perşembe daha geçecek gidişinin ardından.
Saatler kaldı yine o acıyı bir kez daha hissetmeme.
Her perşembe sanki bir kez daha yaralıyorsun kalbimi, bir kez daha gidiyorsun işte.
Yine yağmurluymuş bu perşembe de şehir.
Olmasa ne olur her perşembe yağmurlu benim gözlerim.