Pervâneyim

Etrafında dolanan pervânen oldum senin,
Gözlerinden aldığım ışığa koşuyorum.
Dokunsam eriyorum, içime kor düşüyor;
Bu âteşle yansam da aşkınla yaşıyorum.

Ben Mecnun' um, sen Leyla; kapanmayan aramsın.
İlki sensin, sonu sen; öncelikli sıramsın.
Sevgimin kaynağısın, aydınlatan çıramsın
Duygularım sel oldu, bendimden taşıyorum.

Uzaktan görüversem, ya da duysam sesini
Ruhum huzurla dolar hisseder nefesini.
Bir türlü anlamadım; şu kalbim kafesini
Nasıl kırmadan çarpar? Ben ona şaşıyorum.

Sakın durma ne olur, vur ha kalbim deli vur!
Es ey sevgimin yeli, beni mest edip savur.
Ve ey bir çift mavi göz! Beni ömrümce kavur;
Sen yaktıkça gönlümü, ben menzil aşıyorum.