Pesimist Şiir

“Memento Mori”

hayal dediğin

kanatları demirden ilham perisidir aşikâr 

kanatları vardır ama 

- hem de öyle böyle değil has paslanmaz çelik ağır mı ağır -

alır seni uzak hayallerin diyarına bırakır da

ağırdır konmasını beceremez

yerden kesip ayaklarını

tepe taklak bırakır gökten yere seni oy

nasıl sürünürsün 

nasıl sürünürsün

nasıl 

geri dönmek için vay

"bilse bilse allah bilir"

kemikten asma köprüleri vardır hayatın aşikâr 

hep sarsa sarsa

hep takırdıya takırdıya geçer üstünden insan da

sarsa sarsa 

kefene sarar seni önünde sonunda

bir bakarsın ki her şey yalanmış hey

nasıl pişman olursun 

nasıl pişman olursun 

nasıl pişman tüh

"bilse bilse vicdanın bilir"

sonra 

bir bakmışsın

kağıttan mı yapıldım hayat

habire beni katlayıp katlayıp durursun

bir yanım halay yeri 

her yanım tıka basa er meydanı 

derken bulursun kendini ahh

nasıl haset edersin 

nasıl haset edersin 

nasıl haset off  

kağıttan gemiler batsın diye

beddua etmek de günahtır

edemezsin bıy bıy bıyy

"bilse bilse dilin bilir"

mesela

kuşlar bilmez neden uçtuğunu

biz mutluluktan 

ya da ne bileyim 

özgürlük falandan uçtular zannederiz

ama onlar yaşamak için uçarlar sadece

uçarlar işte sadece uçarlar

uçarlar uçarlar uçarlar

çünkü uçmazlarsa ölürler

aşk da böyle bir şey işte vah

kuş olup uçmayı isteyip

yere konunca ölümle burun buruna gelmektir aşk

çünkü önünde sonunda

yalnız yaşar yalnız ölür insan offf

"bilse bilse bir başına kalan kalbin bilir"

en sonunda 

sağlığında yüzüne bakmayanlar 

dağlardan toplanmış çiçek bezeli çelenk gönderir cenazene

çıplak kalır dağlar

toprağa konduğun gibi çıplak 

"bilse bilse ruhun bilir"

hasıl-ı kelam ve hassaten 

şu konar göçer hayatta

haslet ile hasret arasındaki o incecik 

o küçücük "l" ve "r" harfleri kadar incedir 

var olmanın ağırlığı 

"ben dahil kimse bilmez"

...