Peyami Kalem Kadar Bi Adam

''İçinizde Server Bedi' yi tanıyanınız var mı?
Benim tanışıklığım, Nat Pinkerton, Şerlok Holmes ve Arsen Lüpen okuduğum
Günlere kadar uzanır...''

Benim Cingöz Recaim,
Dokuzuncu hariciyeden koğuş arkadaşım....

Aynı suçu işlemişiz.
Bizimkisi ''Bir Tereddütün Romanı''
Aynı suçtan içeri girmişiz...

''Bir Akşamdı''
''Fatih- Harbiye'' sokaklarında, biz ''Selma ve Gölgesi'' ni ararken,
''Sözde Kızlar''a ''Yalnızın'' diye laf atmışız,
''Hey Kahpe Dünya'' ne de güzel bir iftiraya uğmış,
Meğer bu günlerde Peyami'den murad almışız.

Aynı koğuşun kalem ucunda yatardık.
O kalemin başında, ben sayfasında yatardım.
Hey gidi dünya hey,
Ne mürekkepli günlerdi Peyami'nin ellerinde yatmışız.

//Garip bi adamdı Peyami,
Sansürsüzdü dili ve kestirmeydi fikri.//

Geceler boyu Siyah Beyaz Hikayeler'' anlatır dururdu,
Kimse şikayetci değildi, memnundu halinden.
Herkes Peyami'ye alışmıştı.
Peyami Bir avuçta kalem kadar adamdı.

''Gençliğimiz'' Peyaminin Koğuşunda geçti.
Ben tahliye olurken o''Resimli Ay''a gönderildi,

Gazetelerden okudum, Peyami'yi kanalık bir koğuşa atmak istemişler,
Peyami ''Biraz Aydınlık'' restini çekip, bir polemiğin içine girmiş.

...

//Peyami ufacık, kalem kadar bi adam.
Peyami kalemi kınında, kalem kırdıran adam.//